رهبر کره شمالی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رهبر جمهوری دموکراتیک خلق کره
متصدی کنونی
کیم جونگ اون
از ۱۷ دسامبر ۲۰۱۱ (۲۰۱۱-12-۱۷)
گونه
مدت دورهتصدی مادام‎العمر
بنیادگذاری۹ سپتامبر ۱۹۴۸؛ ۷۵ سال پیش (۱۹۴۸-09}})
نخستین دارندهکیم ایل سونگ

رهبر جمهوری دموکراتیک خلق کره (به کره‌ای: 최고령도자) به‌صورت دوفاکتو رهبر حزب کارگران کره، کشور و ارتش خلق کره است. متصدی آن همراه با ریاست بر کمیسیون امور دولتی عالی‌ترین مقام سیاسی و اداری کره شمالی می‌باشد. کیم ایل سونگ، بنیان‌گذار جمهوری دموکراتیک خلق کره از ۱۹۴۸ تا ۱۹۴۴، به‌عنوان رئیس‌جمهور و نخستین رهبر کره شمالی خدمت کرد. پس از مرگ کیم ایل سونگ، پسرش کیم جونگ ایل به‌قدرت رسید و تا ۲۰۱۱ کره شمالی را رهبری کرد. با مرگ کیم جونگ ایل نیز پسرش کیم جونگ اون به رهبری رسید.[۱] رهبران کره شمالی پس از مرگشان «رهبر عالی» نامیده شدند و در طول حیات با عناوینی نظیر «رهبر بزرگ» و «رهبر عزیر» شناخته می‌شدند.

نخست‌وزیر کره شمالی ریاست دولت را برعهده دارد و با معاونان و اعضاء، کابینه را تشکیل می‌دهند. اعضای کابینه نیز توسط قوه مقننه ملی، مجمع عالی خلق انتصاب می‌یابند. رئیس مجمع عالی خلق نیز رئیس کشور محسوب می‌شود. با همه این‌ها، اما در عمل کشور توسط یک شخص (رهبر) اداره می‌شود. کیم جونگ ایل در طول حیات، فرمانده عالی ارتش خلق کره و دبیرکل حزب کارگران کره نیز بود. پس از مرگ او، کیم جونگ اون مناصب را در انحصار گرفت و بعد از تأسیس کمیسیون امور دولتی، به‌عنوان رئیس آن منصوب شد.[۱]

پیشینه[ویرایش]

رهبر عالی عنوانی بود که فقط برای کیم ایل سونگ به‌کار می‌رفت و پس از مرگ او استفاده می‌شد.[۲] او در طول حیات خود با نام «رهبر بزرگ» (위대한 수령) شناخته می‌شد، عنوانی که تا به امروز فقط به او اشاره دارد.[۲] پسر او، کیم جونگ ایل، در زمان حیاتش با نام «رهبر عزیز» (친애하는 령도자) شناخته می‌شد و تنها پس از مرگ، رسانه‌های کره شمالی به سنت پدرش، او را «رهبر عالی» خطاب کردند.[۲] کیم جونگ اون، برای نخستین بار در یک مقاله روزنامه کره شمالی که در ۳ اکتبر ۲۰۲۰ منتشر شد، رهبر عالی نامیده شد و از آن زمان به بعد، تعداد دفعات آن افزایش یافته است. او گاهی اوقات «رهبر عالی بزرگ» نیز خطاب می‌شود.[۲] همین‌طور او اولین کسی بود که در زمان حیات و در سن جوانی ۳۷ سالگی رهبر عالی نامیده شد.[۲] مقاله ۲۰۲۰ او در روزنامه بخشی از مقدمات رسمی برای انتصاب کیم جونگ اون به عنوان دبیرکل حزب کارگران کره بود. رهبر حزب کارگران کره نیز ریاست یگانه بدنه سیاسی و مقام عالی کشور را برعهده دارد.[۲][۳]


فهرست[ویرایش]

ش پرتره نام

(تولد–مرگ)

عنوان(ها) دوره تصدی

(Time in Office)

مشارکت‌های ایدئولوژیک
۱ کیم ایل سونگ

김일성

(۱۹۹۴–۱۹۱۲)

نخست‌وزیر کابینه کره شمالی ۹ سپتامبر ۱۹۴۸[۴] – ۲۸ دسامبر ۱۹۷۲[۵] ۹ سپتامبر ۱۹۴۸[۴]

— ۸ ژوئیه ۱۹۹۴[۶] (۴۵ سال، ۳۰۲ روز)

جوچه
صدر حزب کارگران کره ۲۴ ژوئن ۱۹۴۹[۷] – ۱۲ اکتبر ۱۹۶۶[۸]
دبیرکل حزب کرگران کره ۱۲ اکتبر ۱۹۶۶[۸] – ۸ ژوئیه ۱۹۹۴[۶]
رئیس‌جمهور کره شمالی ۲۸ دسامبر ۱۹۷۲[۹] – ۸ ژوئیه ۱۹۹۴[۶]
۲ کیم جونگ ایل

김정일

(۲۰۱۱–۱۹۴۱)

رئیس کمیسیون دفاع ملی کره ۹ آوریل ۱۹۹۳[۱۰] – ۱۷ دسامبر ۲۰۱۱[۱۱] ۸ ژوئیه ۱۹۹۴[۱۰]

— ۱۷ دسامبر ۲۰۱۱ [۱۱] (۱۷ سال، ۱۶۲ روز)

کیم ایل سونگیسم

سونگون

ده اصل

دبیرکل حزب کارگران کره ۸ اکتبر ۱۹۹۷[۱۰] – ۱۷ دسامبر ۲۰۱۱[۱۱]
۳ کیم جونگ اون

김정은

(تولد ۱۹۸۲)

دبیر اول حزب کارگران کره ۱۱ آوریل ۲۰۱۲[۱۲] – ۹ مه ۲۰۱۶[۱۳] ۱۷ دسامبر ۲۰۱۱[۱۴]

— تاکنون (۱۲ سال، ۱۵۸ روز)

کیم‌ایل‌سونگیسم–کیم‌جونگ‌ایلیسم

پیونگ‌جین

رئیس اول کمیسیون دفاع ملی کره شمالی ۱۱ آوریل ۲۰۱۲[۱۵] – ۲۹ ژوئن ۲۰۱۶[۱۶]
صدر حزب کارگران کره ۹ مه ۲۰۱۶[۱۷] – ۱۰ ژانویه ۲۰۲۱[۱۸]
رئیس کمیسیون امور دولتی کره شمالی ۲۹ ژوئن ۲۰۱۶[۱۶] – تاکنون
دبیرکل حزب کارگران کره ۱۰ ژانویه ۲۰۲۱[۱۹] – تاکنون


جستارهای وابسته[ویرایش]


منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "North Korea - Politics, Economy, Society | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-05-18.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ Isozaki, Atsuhito (December 6, 2021). "Kim Jong Un and the 'Supreme Leader System'". The Diplomat.
  3. ↑ "Supreme Leader Kim Jong Un Cuts Tape for Completion of Sunchon Phosphatic Fertilizer Factory". Kim Il Sung University. Korean Central News Agency (KCNA). 2 May 2020. Archived from the original on 17 May 2020. Retrieved 2 May 2020. Kim Jong Un, chairman of the Workers' Party of Korea (WPK), chairman of the State Affairs Commission of the Democratic People's Republic of Korea and supreme commander of the armed forces of the DPRK, attended the ceremony.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "Background Note: North Korea". Bureau of East Asian and Pacific Affairs. United States Department of State. August 2008. Retrieved 2023-09-18.
  5. ↑ Based on the creation of the Constitution of North Korea, which established the Presidency of North Korea and abolished the Premier of North Korea position.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Based on date of death of Kim Il-Sung
  7. ↑ Defense Language Institute (July 1971). "Korean: Basic Course: Area Background" (PDF). U. S. Department of Health, Education and Welfare. p. 254. Retrieved 2023-09-18. the Korean Workers Party, under the chairmanship of Kim Il-sung, was formed on June 24, 1949, as the result of a merger between the North Korean Workers Party and the South Korean Workers Party
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Yang, Sŏng-chʻŏl (1999). The North and South Korean Political Aystems: A Comparative Analysis. Elizabeth, NJ: Hollym. p. 270. ISBN 978-1-56591-105-5. The chairmanship post was replaced by the office of the general secretary at the Fourteenth Plenum of the WPK Fourth Central Committee (CC) on October 12, 1966, and Kim has been the WPK’s general secretary ever since
  9. ↑ Based on the outcome of the 1972 North Korean parliamentary election
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ "Timeline: Kim Jong-il". The Guardian. The Associated Press. 19 December 2011. Retrieved 2023-09-18.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ Based on date of death of Kim Jong-Il
  12. ↑ Sang-Hun, Choe (11 April 2012). "As Rocket Launching Nears, North Korea Continues Shift to New 'Supreme Leader'". The New York Times. Retrieved 2023-09-18. The governing Workers’ Party ... declared Mr. Kim “supreme leader” on Wednesday and awarded him the title of first secretary.
  13. ↑ "North Korea leader Kim becomes chairman of ruling Workers' Party: NHK". Reuters (به انگلیسی). 9 May 2016. Archived from the original on 29 August 2017. Retrieved 6 January 2020. Kim Jong Un, who has been first secretary of the ruling party, became chairman of the Workers’ Party of Korea
  14. ↑ "Kim Jong Il, leader of North Korea, dies". History (American TV network). 15 December 2020. Retrieved 27 November 2023.
  15. ↑ Sang-Hun, Choe (11 April 2012). "As Rocket Launching Nears, North Korea Continues Shift to New 'Supreme Leader'". The New York Times. Retrieved 2023-09-18. Per note at end of NYT article: 'An earlier version of this article incorrectly stated the day on which North Korea had elevated Kim Jong-un to chairman of the Workers' Party's central military commission and granted him membership in the Politburo and its presidium. It was on Wednesday (11 April), not Thursday (12 April).'
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Sang-Hun, Choe (29 June 2016). "Kim Jong-un Takes an Additional Title in North Korea". The New York Times. Retrieved 2023-09-18. The Assembly revised North Korea's Constitution to create what the state media called a Commission on State Affairs, with Mr. Kim as its chairman. It replaces the National Defense Commission.
  17. ↑ Madden, Michael (20 May 2016). "Deciphering the 7th Party Congress: A Teaser for Greater Change?". 38 North. Archived from the original on 12 February 2021. Retrieved 12 February 2021. The major organizational change announced at the 7th Party Congress was the reinstatement of the WPK chairmanship, to which Kim Jong Un was elected
  18. ↑ Frank, Rüdiger (19 January 2021). "Key Results of The Eighth Party Congress in North Korea (Part 2 of 2)". 38 North. Archived from the original on 12 February 2021. Retrieved 12 February 2021. Titles throughout all party levels were changed from “chairman” to three levels of “secretary”.
  19. ↑ Frank, Rüdiger (19 January 2021). "Key Results of The Eighth Party Congress in North Korea (Part 2 of 2)". 38 North. Archived from the original on 12 February 2021. Retrieved 12 February 2021. Kim Jong Un was elected as general secretary of the party. This is remarkable, considering that on April 11, 2012, Kim Jong Il had been named the “eternal general secretary”.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=رهبر_کره_شمالی&oldid=39536870»