هانس فریتسشه

هانس فریتسشه
در دادگاه نورنبرگ
دستیار یوزف گوبلز
اطلاعات شخصی
زاده	هانس گئورگ فریچه ۲۱ آوریل ۱۹۰۰ بوخوم، امپراتوری آلمان
درگذشته	۲۷ سپتامبر ۱۹۵۳ (۵۳ سال) کلن، آلمان غربی
حزب سیاسی	حزب نازی از سال ۱۹۳۳
همسر(ان)	هیلدگارد فریتسشه
پیشه	خبرنگار مفسر رادیو

هانس فریتسشه (به آلمانی: Hans Fritzsche) (۲۱ آوریل ۱۹۰۰–۲۷ سپتامبر ۱۹۵۳) سیاستمدار آلمانی و دستیار یوزف گوبلس در دوره رایش سوم بود. فریتسشه در ۲ می ۱۹۴۵ در برلین به وسیلهٔ نیروهای ارتش سرخ شوروی دستگیر و در دادگاه نورنبرگ تبرئه شد.

فعالیت‌ها

هانس فریتسشه در بوخوم در منطقه رور به دنیا آمد. در جنگ جهانی اول در ارتش آلمان خدمت کرد. پس از جنگ به روزنامه‌نگاری و کار در رادیو دولتی پرداخت. در ۱ می ۱۹۳۳ به حزب ناسیونال سوسیالیست پیوست.

فریتسشه زیر نظر یوزف گوبلس رئیس بخش رادیو بود. سال ۱۹۳۸ به عنوان معاون آلفرد اینگمار برنت در بخش مطبوعاتی آلمان مشغول به کار شد. ماه مه ۱۹۴۲ به رادیو بازگشت و نماینده عالی سازمان سیاسی رادیو آلمان بزرگ و رئیس بخش رادیویی وزارت تبلیغات شد.

فریتسشه ماه آوریل ۱۹۴۵ و در روزهای آخر زندگی پیشوای آلمان در پناهگاه هیتلر حاضر بود. پس از خودکشی هیتلر، گوبلس تلاش کرد نامه‌ای را به دست واسیلی چویکف، فرمانده نیروهای شوروی در مرکز برلین برساند. در این نامه از روس‌ها تقاضای یک آتش‌بس موقتی شده بود. گوبلس این نامه را به هانس کربس داد تا آن را به دست چویکف برساند. این تلاش ناموفق ماند و گوبلس دست به تلاش دیگری نزد. در عوض ژنرال‌های ارتش را در یک اتاق جمع کرد و به آنان یادآوری کرد که هیتلر دستور هر گونه تسلیم را ممنوع کرده است. فریتسشه اتاق را ترک و تلاش کرد که به دست خودش کاری انجام بدهد. او به دفترش بازگشت و یک نامه تسلیم را برای گئورگی ژوکوف نوشت. ویلهلم بورگدورف مست و عصبانی فریتسشه را تا دفترش دنبال کرد و از او پرسید آیا قصد دارد برلین را تسلیم کند؟ فریتسشه پاسخ داد که قصد این کار را دارد؛ بورگدورف فریاد زد که هیتلر تسلیم‌شدن را ممنوع کرده است و او به عنوان یک شهروند حق انجام چنین کاری را ندارد. سپس تفنگ خود را درآورد و تلاش کرد فریتسشه را بکشد اما یک تکنسین رادیو دست او را کنار زد و گلوله به سقف برخورد کرد؛ چند تن از نظامیان بورگدورف را به زور از اتاق خارج کردند و او به پناهگاه بازگشت. پس از آن فریتسشه دفتر خود را ترک کرد و به سمت خطوط نیروهای شوروی رفت تا پیشنهاد تسلیم شهر را به آنان بدهد.

دادگاه نورنبرگ

فریتسشه توسط سربازان ارتش سرخ شوروی دستگیر شد. او را به مسکو منتقل کردند و در زندان لوبیانکا از وی بازجویی به عمل آمد. به گفته خودش، به محض ورود به آن‌جا سه دندان طلای او را از دهانش بیرون کشیدند و او را در سلولی به مساحت سه فوت مربع که خوابیدن در آن غیرممکن بود حبس کردند.

وی در زمان برگزاری دادگاه نورنبرگ به شهر نورنبرگ منتقل شد و در آن‌جا به توطئه برای ارتکاب جرایم علیه صلح، جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت متهم شد. روزنامه‌نگار و نویسنده آمریکایی ویلیام شایرر دربارهٔ او می‌گوید: «هیچ‌کس در دادگاه، از جمله خود فریتسشه، نمی‌دانست که به چه دلیل او آن‌جاست؛ او کاملاً سرخ شده بود گرچه مانند شبح گوبلس بود…» وی در کنار هیالمار شاخت و فرانتس فون پاپن تنها افرادی بودند که در پایان تبرئه شدند.

وی دوباره در آلمان غربی و در یک دادگاه محاکمه و به ۹ سال حبس محکوم شد اما در سپتامبر ۱۹۵۰ از زندان آزاد شد و در ۲۷ سپتامبر ۱۹۵۳ بر اثر بیماری سرطان درگذشت؛ همسر وی نیز در همان سال درگذشت.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hans_Fritzsche». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ سپتامبر ۲۰۱۲.