لپویی
| لپویی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | فارس |
| شهرستان | زرقان |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) پیشین | لب رودی، لب کوهی |
| سال شهرشدن | ۱۳۷۹ خورشیدی |
| مردم | |
| جمعیت | ۸٬۹۸۵ نفر (۱۳۹۵) |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۱٬۵۷۸ متر |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | ۱۵ درجهٔ سانتی‌گراد |
| میانگین بارش سالانه | ۳۱۷ میلی‌متر |
| روزهای یخبندان سالانه | ۲۹ روز |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | افشین مرزبان |
| تأسیس شهرداری | ۱۳۸۰ خورشیدی |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۷۱ |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
| کد آماری | ۲۴۲۱ |
  لپویی | |
لپویی، شهری در بخش مرکزی شهرستان زرقان در استان فارس ایران است.[۱]
موقعیت جغرافیایی[ویرایش]
لپویی شهری است در ۳۰ کیلومتری شمال شرقی شیراز، و در شمال غرب شهر زرقان قرار دارد. لپویی از شرق به زرقان و از غرب به روستای شیخ عبود، از جنوب به شیراز و از شمال به روستای گلدشت متصل است. و از نظر تقسیمات کشوری جزو حوزه پانزده شیراز می‌باشد.
پیشینه[ویرایش]
شهر لپویی در ۲۰ کیلومتری جنوب میراث جهانی تخت جمشید و بیست کیلومتری شمال شیراز واقع گردیده است. در مورد وجه تسمیه لپویی گرچه واژه‌هایی چون لب کوه، لبرود و له پای بیان گردیده، ولی طبق نظر کارشناسان، لپویی یک نام باستانی است که تا کنون موفق به رمزگشایی آن نگردیده‌اند. قدمت لپویی طبق مستندات و کشفیات باستان‌شناسی به بیش از شش هزار سال قبل بازمی‌گردد.
شهر لپویی در گذشته دارای چشمه و نهر آب شیرین بوده است و مردم فارس به نهر له نیز می‌گویند، آن را له پای به معنای پای له (پای نهر) نامگذاری کرده‌اند و به تدریج له پای به له پوی و لپویی تغییر یافته است. برخی دیگران را لب رود دانسته‌اند و براین اعتقادند که به سبب مسیلی عظیم که بقایای آن به صورت خندق هنوز هم وجود دارد، این منطقه به این نام مشهور شده است و بعدها لب رود به لپویی تغییر پیدا کرده است. عده ای دیگر ان را لب کوهی می‌دانند و دلیل آن را مجاورت رشته کوه‌های زاگرس با این منطقه دانسته‌اند، و واژه لب کوهی را به لپویی نزدیک تر می‌دانند. یکی دیگر از این نام‌ها لاپویی است که ترکیبی از دوکلمه لا و پویی است و این کلمات را برگرفته از کلمه عربی لا به معنای نه و پویی از کلمهٔ فارسی پوییدن دانسته‌اند و دلیل این نامگذاری را این گونه اظهار داشته‌اند که چون لپویی در گذشته از منابع طبیعی و وحوش و تالاب و پرندگان مها جر برخوردار بوده است، ان را لاپویی به معنای پیموده نشده و بکر و دست نخورده دانسته‌اند.
جاذبه‌های گردشگری، تفریحی و تاریخی[ویرایش]
موزه لپویی[ویرایش]
مجموعه اقامتگاه بوم‌گردی (مهمانکده لپویی) و موزه مردم‌شناسی لپویی در ساختمانی با قدمت یکصد سال به سبک بالاخانه با معماری وفضایی روستایی در دو طبقه با دو ورودی (راه پله)، دارای شانزده اتاق که به صورت دو فصل طراحی گردیده از فروردین ماه سال ۱۳۹۵با مجوز رسمی از سازمان میراث فرهنگی استان فارس فعالیت خود را آغاز نموده. دراین مجموعه تعدادی از اتاق‌ها به موزه و تعدادی به عنوان اتاق اقامت و استراحت میهمانان در نظر گرفته شده، البته چند اتاق به صورت دومنظوره طراحی گردیده یعنی در ضمنی که شرایط استراحت برای میهمانان در آن‌ها درنظر گرفته شده، حال و هوای گذشته را نیز در ذهن تداعی می‌کند.
باشگاه سوارکاری و پرورش اسب لپویی[ویرایش]
باشگاه سوارکاری شهر لپویی در زمینی به مساحت ۲۰ هزار متر مربع احداث شده است. این مجموعه دارای دومانژ استاندارد تمرین و برگزاری مسابقات، سکوی مجهز و استاندارد تماشاچی، اتاق داوران، جایگاه V.I.P، اصطبل ۶۰ راسی، استخر شستشوی اسب، چمن مصنوعی، زمین تنیس خاکی و مرکز کنترل بهداشت اسب است. این باشگاه سوارکاری مجهز و استاندارد، بر اساس آخرین استانداردهای روز دنیا با نظارت اداره کل ورزش و جوانان استان فارس ساخته شده است.
- چشمه بیدکوه
- غار مغاره
- باغ‌های کتک
- تل شنگولی (تپه باستانی)
- تل قاضی
- پل گرگی
- حمام تاریخی
- قبرستان لپویی
سفال قرمز[ویرایش]
سفال قرمز یکی از محصولات تاریخی شهر لپویی در دوران تاریخی لپویی است که قدمتی بیش از ۶ هزار سال دارد. لپویی بزرگ‌ترین سازنده سفال و ظروف سرخ در قرن پارینه نو سنگی نیز به‌شمار می‌رود.
شهدا[ویرایش]
گلزار شهدای لپویی[ویرایش]
گلزار شهدای لپویی در دل قبرستان شهر مانند ستاری درخشان خودنمایی می‌کند که در آن مزار شهدای ۸ سال دفاع مقدس، شهدای جانباز دفاع مقدس و مزار یادبودی شهدای مفغودالاثر در آن جای گرفته است.
مزار شهید گمنام[ویرایش]
مزار شهید گمام شهر لپویی، در شهرک مهر امام رضا (ع) و پارک شهید این شهر واقع شده است. این شهید گمنام ۸ سال دفاع مقدس، در تاریخ ۸ دی ماه ۱۴۰۲ در طی مراسمی باشکوه تشیع و خاکسپاری شد.
جمعیت[ویرایش]
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت شهر لپویی برابر با ۸٬۹۸۵ نفر (۲٬۷۶۱ خانوار) بوده است.[۲]
| جمعیت تاریخی | ||
|---|---|---|
| سال | جمعیت | ±% |
| ۱۳۸۵ | ۴٬۹۷۵ | — |
| ۱۳۹۰ | ۶٬۹۲۴ | ۳۹٫۲٪+ |
| ۱۳۹۵ | ۸٬۹۸۵ | ۲۹٫۸٪+ |
منابع[ویرایش]
- ↑ سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران (۲۰۲۴-۰۶-۰۷). «تصویب‌نامه راجع به تغییرات و اصلاحات تقسیماتی در استان فارس مصوب ۱۳۷۹/۰۶/۰۲ با اصلاحات و الحاقات بعدی». Qavanin.ir.
- ↑ «درگاه ملی آمار > سرشماری عمومی نفوس و مسکن > نتایج سرشماری > جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال 1395». www.amar.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۰۷.
| مرکز شهرستان | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخش |
| ||||||||||||||||||||
