لب لباب مثنوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لب لباب مثنوی کتابی‌ست از حسین واعظ کاشفی که برگرفته از مثنوی معنوی مولاناست.

نویسنده[ویرایش]

کمال الدین حسین بن علی بیهقی معروف به واعظ کاشفی (متولد ۸۴۰ ه‍ ق در سبزوار) از دانشمندان و نویسندگان و سرایندگان نیمه دوم سده نهم ایران بود. کاشفی دانشمند بسیار پرکاری بود و کتاب‌های بسیاری در فنون مختلف اخلاق و تاریخ و تفسیر و حدیث و سلوک و تصوف و نجوم و ریاضیات و فقه به زبان تازی و پارسی نوشت و در نظم و نثر زبان فارسی زبردست بوده و در شعر فارسی کاشفی تخلص می کرده‌است.[۱]مثنوی هرچند که شرحها، منتخبات و خلاصه‌های زیادی در گذر قرنها دیده است،* ولی آنچه که مولانا ملا حسین واعظ در سده نهم انجام داده بدیع و بی بدیل است. و به همین دلیل از آن روزگار تا کنون همچنان مورد اهتمام مثنوی دوستان بوده و همواره در کنار مثنوی قرار داشته‌است.[۲]

شیوه تلخیص[ویرایش]

لب لباب مثنوی گزیده گزیده مثنوی حضرت مولانای بلخی است که ملاحسین کاشفی در طی دو فرایند گزیده‌نویسی آن را فراهم آورده است. در این فرایند او مثنوی را به نزدیک به پانصد موضوع تقسیم کرده و شعرهای مربوط به هر موضوع را زیر آن قرار داده است.

درباره کتاب[ویرایش]

این کتاب خلاصه مثنوی مولوی است. بنا بر قول نویسنده مشتمل بر سه عین به شرح زیر است:

  • عین اول: در بیان جوامع اطوار شریعت است در شش نهر
  • عین ثانی: در بیان دقایق اسرار طریقت است در شش نهر
  • عین ثالث: در بیان لوامع انوار حقیقت است در سه نهر

نسخه های خطی[ویرایش]

نسخه ای از این کتاب در کتابخانه انجمن آثار و مفاخر فرهنگی موجود است.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. لب لباب مثنوی، مولانا حسین کاشفی، به تصحیح سید نصر الله تقوی و مقد مه سعید نفیسی، تهران، انتشارت امیر کبیر، 1380
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۵.
  3. فهرست نسخه های خطی فارسی و عربی کتابخانه انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1380