ساراکاتسانی

ساراکاتسانی
Σαρακατσάνοι
	کودکان ساراکاتسانی در کوتل، بلغارستان
کل جمعیت
	نامشخص
مناطق با جمعیت چشمگیر
یونان	۸۰٬۰۰۰ (آمارگیری دهه ۱۹۵۰.)
بلغارستان	۲٬۵۵۶ (۲۰۱۱) – ۱۵٬۰۰۰ (آمارگیری ۱۹۹۲.)
زبان‌ها
	یونانی امروزی، یونانی ساراکاتسانی
دین
	ارتدکس یونانی

ساراکاتسانی‌ها (یونانی: Σαρακατσάνοι، همچنین نوشته‌شده به عنوان Karakachani, بلغاری: каракачани) یک زیرگروه جمعیتی از قومیت یونانی‌ها^[۴]^[۵] هستند که به‌طور سنتی چوپانان رمه‌گردان بومی یونان بودند و در کشورهای همسایه بلغارستان، جنوب آلبانی و مقدونیه شمالی اقلیتی از ساراکاتسانی‌ها زندگی می‌کنند. بیشتر ساراکاتسانی‌ها که از لحاظ تاریخی در کوه‌های پیندوس و دیگر رشته‌کوه‌ها در قاره یونان متمرکز شده‌اند، شیوه زندگی رمه‌گردانی را رها کرده و شهرنشین شده‌اند.

علیرغم سکوت نویسندگان کلاسیک و قرون وسطی، پژوهشگران با استناد به شواهد زبانی و جنبه‌های خاصی از فرهنگ سنتی و سازمان اجتماعی-اقتصادی خود، استدلال می‌کنند که ساراکاتسانی‌ها قومی یونانی هستند که احتمالاً از نسل دامداران بومی دوران یونان کلاسیک هستند. یک نظریه محبوب، بر پایه زبانشناسی و فرهنگ مادی، نشان می‌دهد که ساراکاتسانی‌ها بازمانده دوری‌ها هستند که برای سده‌ها در کوه‌ها از دیگر جوامع منزوی بودند.^[۶]^[۷]^[۸]^[۹]^[۱۰]

منشأ و ریشه آنها موضوع مورد توجه گسترده‌ای است که منجر به چندین پژوهش میدانی توسط مردم‌شناسان در میان ساراکاتسانی‌ها شده‌است.

زبان[ویرایش]

ساراکاتسانی‌ها به گویش یونانی شمالی، ساراکاتسانیکا (Σαρακατσάνικα) سخن می‌گویند که در آن عناصر زیادی از یونانی باستان به جا مانده و این عناصر در سایر گونه‌های یونانی نوین وجود ندارند.^[۱۱] کارستن هوگ بیان می‌کند که در گویش ساراکاتسانی آثار قابل توجهی از وام‌واژه‌های خارجی وجود ندارد و عناصر خارجی در ساختارهای آوایی یا دستوری یافت نمی‌شوند. ساراکاتسانی‌ها چند واژه در رابطه با دامداری با ریشه در زبان آرومانی دارند، اما تأثیرات آرومانی بر گویش ساراکاتسانی نتیجه تماس‌های اخیر و وابستگی‌های اقتصادی بین این دو گروه است.^[۱۲] در بلغارستان، ساراکاتسانی‌ها زبان بلغاری و یونانی را به همان میزان در خانواده‌ها و جوامع خود به کار می‌برند. آنها هویت پیچیده یا متفاوتی دارند، برخی خود را به عنوان ساراکاتسانی، یونانی یا بلغاری می‌دانند.^[۱۳]^[۱۴] در بلغارستان آنها معمولاً قومیت خود را بلغاری می‌دانند و در بیشتر مواقع به زبان بلغاری سخن می‌گویند.^[۱۵]

منابع[ویرایش]

↑ "6. Who Plays/Makes the Kaval?". UMBC. Retrieved 9 October 2008.
↑ "Население по местоживеене, възраст и етническа група" [Place of residence, age and ethnic group] (به بلغاری). National Statistical Institute of Bulgaria. Retrieved 28 July 2013.
↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام IMIR وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
↑ (Campbell 1964): "...the Sarakatsani, as they exist today, provide no evidence of a past history that was ever anything but Greek."
↑ (Levinson 1998): "...[the Sarakatsani] are ethnically Greek, speak Greek, and are Greek Orthodox."
↑ Cusumano, Camille (2007). Greece, a Love Story. Seal Press. p. 72. ISBN 978-0-7867-5058-0. Legend tells us that the Sarakatsani, isolated for centuries in the mountains, are descended from the original Dorian Greeks.
↑ Dubin, Mark; Kydoniefs, Frank (2005). Greece. New Holland Publishers. p. 192. ISBN 978-1-86011-122-8. ...while the dialect of the Sarakatsani shepherds is said to be the oldest, a direct descendant of the language of the Dorian settlers.^{^{[پیوند مرده]}}
↑ Kakouri, Katerina (1965). Death and resurrection. G. C. Elefteroudakis. p. 16. Certain investigators fit them in with the archaic nomadic descent of the very ancient Dorians.
↑ Eliot, Alexander (1991). The penguin guide to Greece. Penguin Books. p. 318. ISBN 978-0-14-019934-5. Fermor believes these nomads to be the direct, unalloyed descendants of the Dorians, whose geometric pottery designs are today mirrored in the weave of Sarakatsani textiles.
↑ Young, Kenneth (1969). The Greek passion. Dent. p. 12. ISBN 978-0-460-03742-6. Leigh Fermor (1966) even suggests that Sarakatsani clothing, woven into 'black and white rectangles, dog-tooth staircases and saw-edges and triangles', resembles the designs on geometric pottery of the later Dorian period.
↑ (Katsaros 1995)
↑ Kahl, Thede (2008). Aromanian elements in Sarakatsan Greek. 16th Balkan and South Slavic Conference. 1–4 May 2008. Banff, Canada. Austrian Academy of Sciences.
↑ Иван Еленков, Нова публичност: българските дебати 1998, Фондация Отворено общество, 1999, شابک ‎۹۵۴۹۸۲۸۰۳۴, 123.
↑ The different representatives and generations of the partly assimilated, though still relatively isolated and blood - related, Karakachan community in Bulgaria today hesitate to choose between a Greek, Karakachan or Bulgarian identity.
↑ Gabriela Fatková Pilsen, Bulgarian Karakachans: Building a Narrative of Crisis, p. 343. in Cultures of Crisis in Southeast Europe: Part 2: LIT Verlag, Münster, 2017, شابک ‎۳۶۴۳۹۰۷۹۱۵, pp. 343-361.

کتاب‌شناسی[ویرایش]

Aravantinos, Panagiotis (1856). Χρονογραφία της Ηπείρου [Chonography of Epirus] (به یونانی). Athens: S.K. Vlastos.
Aravantinos, Panagiotis (1905) [Composed 1865]. Μονογραφία περί Κουτσόβλαχων [Monograph on the Koutsovlachs] (به یونانی). Athens: Spyridon Kousoulinos.
Campbell, John K. (1964). Honour, family, and patronage: A study of institutions and moral values in a Greek mountain community. Oxford: Clarendon Press. ISBN 978-0-19-519756-3.
Clogg, Richard (2002). "The Sarakatsani and the klephtic tradition". Minorities in Greece: Aspects of a Plural Society. C. Hurst & Co. Publishers. pp. 165–178. ISBN 978-1-85065-706-4.
Horden, Peregrine; Purcell, Nicholas (2000). The corrupting sea: a study of Mediterranean history. Wiley. ISBN 978-0-631-21890-6.
Katsaros, Nikos (1995). Οι αρχαιοελληνικές ρίζες του Σαρακατσάνικου λόγου [Ancient Greek roots of the Sarakatsanika tongue] (به یونانی). Athens: I.Sideris.
Kavvadias, Georgios (1965). Nomadic shepherds of the Mediterranean: The Sarakatsani of Greece. Paris: Gauthier-Villars.
Levinson, David (1998). "Greece". Ethnic groups worldwide. Greenwood Publishing Group. pp. 40–42. ISBN 978-1-57356-019-1.
Pimpireva, Zhenia (1995). Каракачаните в България [Karakachans in Bulgaria] (به بلغاری). Св. Климент Охридски. ISBN 978-9-540-70276-6.
Poulianos, Aris (1993). Sarakatsani: the most ancient people of Europe.
Tsaousis, Vasilis (2006). Σαρακατσάνοι, οι σταυραετοί της Πίνδου [Sarakatsani, the booted eagles of Pindus] (به یونانی). Sarakatsani Folklore Museum. ISBN 978-9-608-61701-8.

پیوند به بیرون[ویرایش]

The Sarakatsani of Epirus in Athens (به یونانی)
Theodor Capidan about Sarakatsani
The Sarakatsan Organization of Evros Prefecture (به یونانی)
The Sarakatsan Association of Drama Prefecture (به یونانی)
The Sarakatsan Federation of Bulgaria
World Culture Encyclopedia
Sarakatsani Folklore Museum (به یونانی)
"Greek Folk Dance Regions: Sarakatsani". Folk with Dunav. Archived from the original on 24 May 2008. Retrieved 28 October 2008.
"Sarakatsani - The Most Ancient People of Europe". Anthropological Association of Greece. Retrieved 28 October 2008.

[UMBC-1] "6. Who Plays/Makes the Kaval?". UMBC. Retrieved 9 October 2008.

[bgcensus2011-2] "Население по местоживеене, възраст и етническа група" [Place of residence, age and ethnic group] (به بلغاری). National Statistical Institute of Bulgaria. Retrieved 28 July 2013.

[IMIR-3] خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام IMIR وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).

[4] (Campbell 1964): "...the Sarakatsani, as they exist today, provide no evidence of a past history that was ever anything but Greek."

[5] (Levinson 1998): "...[the Sarakatsani] are ethnically Greek, speak Greek, and are Greek Orthodox."

[6] Cusumano, Camille (2007). Greece, a Love Story. Seal Press. p. 72. ISBN 978-0-7867-5058-0. Legend tells us that the Sarakatsani, isolated for centuries in the mountains, are descended from the original Dorian Greeks.

[7] Dubin, Mark; Kydoniefs, Frank (2005). Greece. New Holland Publishers. p. 192. ISBN 978-1-86011-122-8. ...while the dialect of the Sarakatsani shepherds is said to be the oldest, a direct descendant of the language of the Dorian settlers.^{^{[پیوند مرده]}}

[8] Kakouri, Katerina (1965). Death and resurrection. G. C. Elefteroudakis. p. 16. Certain investigators fit them in with the archaic nomadic descent of the very ancient Dorians.

[9] Eliot, Alexander (1991). The penguin guide to Greece. Penguin Books. p. 318. ISBN 978-0-14-019934-5. Fermor believes these nomads to be the direct, unalloyed descendants of the Dorians, whose geometric pottery designs are today mirrored in the weave of Sarakatsani textiles.

[10] Young, Kenneth (1969). The Greek passion. Dent. p. 12. ISBN 978-0-460-03742-6. Leigh Fermor (1966) even suggests that Sarakatsani clothing, woven into 'black and white rectangles, dog-tooth staircases and saw-edges and triangles', resembles the designs on geometric pottery of the later Dorian period.

[11] (Katsaros 1995)

[12] Kahl, Thede (2008). Aromanian elements in Sarakatsan Greek. 16th Balkan and South Slavic Conference. 1–4 May 2008. Banff, Canada. Austrian Academy of Sciences.

[13] Иван Еленков, Нова публичност: българските дебати 1998, Фондация Отворено общество, 1999, شابک ‎۹۵۴۹۸۲۸۰۳۴, 123.

[14] The different representatives and generations of the partly assimilated, though still relatively isolated and blood - related, Karakachan community in Bulgaria today hesitate to choose between a Greek, Karakachan or Bulgarian identity.

[15] Gabriela Fatková Pilsen, Bulgarian Karakachans: Building a Narrative of Crisis, p. 343. in Cultures of Crisis in Southeast Europe: Part 2: LIT Verlag, Münster, 2017, شابک ‎۳۶۴۳۹۰۷۹۱۵, pp. 343-361.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]