حس گرایی (روزنامه‌نگاری)
.jpg)
در روزنامه‌نگاری و رسانه‌های جمعی، حس‌گرایی (به انگلیسی: Sensationalism) نوعی تاکتیک تحریریه است. رویدادها و موضوعات در داستان‌های خبری به گونه ای انتخاب و بیان می‌شوند که بیشترین تعداد خوانندگان و بینندگان را برانگیخته کنند. این سبک از گزارش‌های خبری به جای بی‌طرفی، برداشت‌های مغرضانه یا احساسی از رویدادها را تشویق می‌کند و ممکن است باعث دستکاری در حقیقت یک داستان شود.[۱] احساساتی‌گرایی ممکن است بر گزارش‌هایی دربارهٔ موضوعات به‌طور کلی بی‌اهمیت تکیه کند و آن‌ها را به‌عنوان تأثیری عمده بر جامعه، یا ارائه‌های مغرضانه موضوعات خبرساز، به شیوه‌ای پیش پا افتاده یا تبلوید، بر خلاف فرض‌های عمومی استانداردهای روزنامه‌نگاری حرفه‌ای نشان دهد.[۲][۳]
برخی از تاکتیک‌ها عبارتند از عمداً مبهم بودن،[۴] توسل به احساسات،[۵] بحث‌برانگیز بودن، حذف عمدی حقایق و اطلاعات،[۶] با صدای بلند و خود محور بودن، و اقدام برای جلب توجه.[۵] اطلاعات و وقایع پیش پا افتاده گاهی اوقات به‌عنوان مهم یا قابل‌اهمیت نادرست و اغراق‌آمیز می‌شوند، و اغلب شامل داستان‌هایی دربارهٔ اقدامات افراد و گروه‌های کوچکی از مردم می‌شوند،[۱] که محتوای آن اغلب بی‌اهمیت و بی‌ربط به سطح کلان روزانه است. رویدادهای روز در سطح جهان رخ می‌دهد.
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «FAIR Issue Area: Sensationalism». web.archive.org. ۲۰۱۲-۰۲-۰۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۲-۱۶.
- ↑ Stephens, Mitchell (2007). A History of News (3 ed.). New York: Oxford University Press. pp. 55–57. ISBN 978-0-19-518991-9.
- ↑ Thompson, John (June 22, 1999). "The Media and Modernity". In Mackay, Hugh; O'Sullivan, Tim (eds.). The Media Reader: Continuity and Transformation. Sage Publications Ltd. ISBN 978-0-7619-6250-2.
- ↑ "Definition of SENSATIONALISM". www.merriam-webster.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-02-16.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ "sensationalism". The Free Dictionary.
- ↑ «FAIR». FAIR (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۲-۱۶.
پیوند به بیرون[ویرایش]
