توالی متمرکزکننده هسته‌ای
توالی متمرکزکننده هسته‌ای (انگلیسی: Nuclear localization sequence) یا سیگنال متمرکزکننده هسته‌ای (انگلیسی: Nuclear localization signal) که به‌اختصار «NLS» نامیده می‌شود، یک توالی آمینواسیدی است که پروتئین‌ها را جهت حمل به هستهٔ سلول، نشانه‌گذاری می‌کند.
معمولاً این سیگنال از یک یا چند توالی آمینواسیدی با بارِ الکتریکیِ مثبت همچون لیزین و آرژینین بر سطح پروتئین تشکیل شده‌است و توسط یک گیرنده پروتئینی همچون ایمپورتین آلفا[۱] شناسایی می‌شود. نتیجهٔ نهایی این فعل‌وانفعالات، جابجایی و انتقالِ پروتئین هسته‌ای از خلالِ مجراهای مخصوصی در پوستهٔ هسته توسط یک فرایند وابسته به انرژی است.[۲][۳]
عملکرد یک پروتئینِ NLS بر خلافِ عملکرد «سیگنال خروج هسته‌ای» است که کارش، نشانه‌گذاری پروتئین‌ها جهت بیرون‌آوردن‌شان از هسته است.
منابع[ویرایش]
- ↑ Conti E, Kuriyan J (March 2000). "Crystallographic analysis of the specific yet versatile recognition of distinct nuclear localisation signals by karyopherin alpha". Structure. 8 (3): 329–38. doi:10.1016/s0969-2126(00)00107-6. PMID 10745017.
- ↑ Dingwall C, Robbins J, Dilworth SM, Roberts B, Richardson WD (September 1988). "The nucleoplasmin nuclear location sequence is larger and more complex than that of SV-40 large T antigen". The Journal of Cell Biology. 107 (3): 841–9. doi:10.1083/jcb.107.3.841. PMC 2115281. PMID 3417784.
- ↑ Newmeyer DD, Forbes DJ (March 1988). "Nuclear import can be separated into distinct steps in vitro: nuclear pore binding and translocation". Cell. 52 (5): 641–53. doi:10.1016/0092-8674(88)90402-3. PMID 3345567.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nuclear localization sequence». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- ردهٔ موتیفی TRG_NLS_Bipartite_1 در مرجع موتیف خطی یوکاریوتیک
- ردهٔ موتیفی TRG_NLS_MonoCore_2 در مرجع موتیف خطی یوکاریوتیک
- ردهٔ موتیفی TRG_NLS_MonoExtC_3 در مرجع موتیف خطی یوکاریوتیک
- ردهٔ موتیفی TRG_NLS_MonoExtC_4 در مرجع موتیف خطی یوکاریوتیک
 | این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی مولکولی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |